06 kwietnia 2012

Park Miejski im. Żwirki i Wigury

Park powstał w 1852 r. z inicjatywy komisarza obwodowego Fryderyka Augusta Goleńskiego i według projektu inżyniera powiatu Karola Brochockiego na miejscu fosy i murów obronnych między dzisiejszymi ulicami Śląską i Krakowskie Przedmieście, wzdłuż ul. Piłsudskiego. Projekt ten realizowano do 1895 r. Na terenie parku znalazły się dawny zamek, synagoga i wybudowana później cerkiew; dwa ostatnie obiety zamykały z dwóch aleję stanowiącą jego główną oś. Obszar parku powiększono po zasypaniu fosy koło zamku i ratusza i później w 1927 r. W 1933 r. nadano parkowi imię Żwirki i Wigury. W latach drugiej wojny światowej park był dostępny wyłącznie dla Niemców. Po zburzeniu kościoła farnego, synagogi i budynku Ochotniczej Straży Pożarnej poszerzyli go oni o dodatkowy teren. Po ostatnim powiększenie parku o działki po wyburzeniu zachodniej pierzei Krakowskiego Przedmieścia w l. 60. XX w. objął on powierzchnię 3,95 ha.
Na drzewostan parku składają się buki, klony pospolite, wiązy pospolite, dęby szypułkowe, kasztanowce zwyczajne, jesiony wyniosłe, robinie akacjowe, lipy, brzozy i wierzby. Najokazalsze drzewa rosną w najstarszej części parku wzdłuż ul. Piłsudskiego. W miejscu dawnej fosy przebiega rów z ciekiem wodnym zasilanym ze źródeł w klasztorze bernardynek, ponadto w południowo-zachodniej części znajduje się staw z fontanną. W 1996 r. gwałtowna burza zniszczyła kilka okazałych drzew.

Na terenie parku, przy pl. Kazimierza Wielkiego znajduje się pomnik Pogromcom Hitleryzmu wzniesiony w l. 50-tych.

Lasek Miejski

Park leśny położony po północnej stronie ul. Wojska Polskiego, na terenie nazywanym dawniej Podszubienice, sąsiadujący ze stadionem WKS-u, dawnym amfiteatrem, gruntami wsi Turów i ogródkami działkowi. Teren ten do lat 20. XX w. był wysypiskiem śmieci, w latach powstania styczniowego stała tu szubienica i były wykonywane wyroki śmierci na powstańcach, następnie został uporządkowany i zalesiony. W miejscu straceń w l. 1905, 1914 i 1915 odbywały się manifestacje patriotyczne.
Główną osią założenia parkowego jest aleja spacerowa równoległa do ul. Wojska Polskiego, do niedawna wysadzana 70-letnimi modrzewiami. Drzewostan stanowią w dużym stopniu nasadzenia z lat 20. - modrzewie, sosny, świerki i dęby. Cały park ma powierzchnię 37,76 ha.

Na miejscu straceń powstańców styczniowych wzniesiono niewielki pomnik z piaskowca opatrzony stosowną inskrypcją: Magistrat miasta Wielunia czcząc pamięć straconych na tym miejscu powstańców 1863 r. stawia ten skromny pomnik w 1925 r. Ponadto obok znalazła się tablica poświęcona pamięci: Bronisława Domańskiego, Alberta Szusterskiego, Biczyska (prawdopodobnie August Szubert), Józefa Frankowskiego, Antoniego Kobera i Marcelego Zarzyckiego. Obecnie znamy również nazwiska pozostałych skazańców: Jan Dąbrowski, Piotr Bartnikow, Józef Szczepański, Wincenty Wisławski, Antoni Sandomirski, Iwan Siurdiukow, Osip Konkow i Taras Safonow.
W 1934 r. z inicjatywy Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny i starosty wieluńskiego Tadeusza Niżankowskiego zorganizowano zbiórkę pieniędzy i 11. listopada odsłonięto nowy pomnik. W czasie prac znaleziono szczątki 8 ofiar egzekucji. Pomnik ten został zburzony przez hitlerowców w 1940 r. Odbudowany w oparciu o zachowaną makietę i sfinansowany ze składek wielunian pomnik Bohaterów Powstania Styczniowego odsłonięto 6. lipca 1958 r.

W l. 1998-2000 z części Lasku Miejskiego wydzielono Wieluński Ogród Botaniczny (poniżej).

Wieluński Ogród Botaniczny

W l. 1998-2000 ogrodzono 10 ha Lasku Miejskiego i ustanowiono tam ogród botaniczny. Rosną tu świerki, sosny, brzozy, dęby i olsze z nasadzeń z l. 20 XX w.
Oprócz funkcji rekreacyjnych ogród ma także służyć celom dydaktycznym, np. mogą tu być prowadzone zajęcia dla uczniów wieluńskich szkół. Będzie temu służyć projektowana ścieżka dydaktyczna i ekspozycje.

Wzdłuż Lasku Miejskiego biegnie Szlak turystyczny Śladem Wieluńskiej Kolejki Wąskotorowej. Dla miłośników wycieczek rowerowych, pieszych, konnych oraz łyżworolkowych utwardzony został ponad 4-kilometrowy odcinek trasy w granicach gminy Wieluń. Rowerzyści, piesi i amatorzy jeździectwa otrzymali do dyspozycji trasę z kruszywa o szerokości 2,5 metra. Z kolei łyżworolkarze mogą korzystać z 1,5-metrowej ścieżki z asfaltu. Wzdłuż trasy powstały dwa miejsca obsługi turystów ze stołami, ławami i toaletami. Na trasie ustawiono tablice z historią i archiwalnymi zdjęciami kolejki.

06 kwietnia 2012

Częściowy rezewat leśny Lasek Kurowski został utworzony Zarządzeniem MLiPD z dnia 24
listopada 1983 roku (MP nr 39, poz. 230), zarządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 1984 roku. Według aktu powołania rezerwat obejmował poddz. 188 i, j, k, l, m, n, o, p, r, s, t o powierzchni 22,13 ha w Leśnictwie Wróblew Obrębu Cisowa. Aktualnie rezerwat obejmuje poddz. 188 i, j, m, n, o, p, r, s, t o powierzchni ogólnej (wg SILP) 22,07 ha, w tym o powierzchni nieleśnej 0,24 ha. Celem ochrony jest zachowanie naturalnych zbiorowisk grądowych z udziałem jodły oraz olsu i łęgu olszowego.

Rezerwat położony jest w uroczysku o tej samej nazwie. Na opisywanym terenie przeważają siedlisk świeże i wilgotne. Przez rezerwat przechodzi rów melioracyjny, który w poddz. 188m tworzy lokalne zabagnienie. Drzewostany rezerwatu reprezentują przede wszystkim dobrze zachowane grądy z dużym udziałem jodły na granicy jej zasięgu

W rezerwacie występują następujące zespoły roślinne:

• szuwar sitowia leśnego (Scripetum sllvatici),
• ols porzeczkowy (Ribo nigri – Alnetum),
• łęg jesionowo – olszowy (Circaeo – Alnetum),
• subkontynentalny las grądowy (Tilio – Carpinetum)

Szuwar sitowia leśnego porasta rozległe zabagnienie w poddz.188m, które rozciąga się po obu stronach rowu melioracyjnego. Potencjalnym siedliskiem jest tutaj ols. Płaty szuwaru wytworzyły się na skutek wykaszania powierzchni, zbiorowisko to jest obecnie ogniwem sukcesyjnym na drodze do wykształcenia się na tej powierzchni olsu. Obszar ten ma budowę jednowarstwową z dominacją sitowia leśnego (Scirpus silvaticus). Ols porzeczkowy wykształcił się w pododdziale 188m i l.

W pierwszym pododdziale drzewostan jest zbudowany ze starych olsz, tworzące u podstawy charakterystyczne kępy korzeniowe. W związku z tym runo jest wykształcone w formie kępkowej. Na powierzchni kęp rosną typowo olsowe gatunki, m.in.: turzyca długokłosowa (Carem elongata), psianka słodkogórz (Solanum dulcamara) i pełnik europejski (Lycopus europeus). Przestrzeń pomiędzy kępami porastają gatunki szuwarowe i wilgotnych łąk. Drugi płat olsu wykazuje pewne cechy degradacji, widać tutaj ślady użytkowania tej powierzchni metodą odroślową oraz widoczne są skutki obniżenia się poziomu wód gruntowych. Buduje go młody, jednowiekowy drzewostan. Łęg jesionowo-olszowy występuje w poddz. 188s. na żyznych, sprawnych glebach występuje tutaj młody olszowo-jesionowy drzewostan. W domieszce występuje tutaj klon zwyczajny, brzoza, grab i osika. W runie dominuje pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica). Subkontynentalny las grądowy reprezentowany jest przez podzespoły grądu.

06 kwietnia 2012

Stanowisko dokumentacyjne - odkrywka w Olewinie

Na wzgórzu 197,8 m n.p.m. znajduje się stanowisko dokumentacyjne o pow. 0,52 ha - odkrywka geologiczna w kamieniołomie piaskowca żelazistego, którego pokłady tworzą tutaj zrąb tektoniczny. Kamieniołom znajduje się poniżej szczytu wzniesienia, na północno-zachodnim zboczu, w pobliżu drogi Olewin - Wierzchlas.
Stanowisko dokumentacyjne ma powierzchnię 0,52 ha.

Z wydobywanego tam niegdyś środkowojurajskiego piaskowca zbudowano m.in. romański kościół w Rudzie

06 kwietnia 2012

Energetyka Cieplna Sp. z o.o.

ul. Ciepłownicza 26
98-300 Wieluń
skr. poczt. 62

Sekretariat tel. (043) 843 32 83, (043) 843 38 74
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Pogotowie ciepłownicze (043) 843 07 49, (043) 843 47 16 wew. 42
http://www.ec.wielun.pl

Ciepłownia posiada trzy kotły typu WR-25, z których wyprodukowana energia cieplna przekazywana jest siecią o łącznej długości 27 km, do której przyłączonych jest 59 grupowych węzłów cieplnych oraz 111 węzłów indywidualnych.Wśród udziałowców spółki jest m.in. Urząd Miejski w Wieluniu.